Lawa

Brama do Parku Onioshidashi, proj. The Ikehara Lab. of Waseda University 1969-1970.

To awangardowa jak na swoje czasy mieszanka infrastruktury, natury i architektury. Brama do Parku Onioshidashi powstała w czerwcu 1970. Znajdują się tu wulkaniczne skały odwiedzane przez masy turystów. Węzeł obsługuje autokary i gości przyjeżdżających samochodami – duże powierzchnie parkingów i dróg przeplatają się z ciągami pieszymi i budynkami obsługującymi. Architekci pisali o przenikaniu się architektury i natury, ale dominującą rolę w zespole pełni właśnie infrastruktura komunikacyjna.

Brama do Parku Onioshidashi, proj. The Ikehara Lab. of Waseda University 1969-1970.

Brama do Parku Onioshidashi, proj. The Ikehara Lab. of Waseda University 1969-1970.

Brama do Parku Onioshidashi, proj. The Ikehara Lab. of Waseda University 1969-1970.

Szkic Roberta Smithsona z 1969 do akcji Asphalt Rundown.

W projekcie można odnaleźć wyraźne powiązania z równolegle dziejącym się w USA Land Artem i pracą Roberta Smithsona Asphalt Rundown, która polegała na wylaniu wywrotki asfaltu na zbocze (1969). Realizacja, która funkcjonuje w niezmienionej formie do dziś (zachowane są nawet plastikowe wiaty przystankowe) jest także przodkiem takich projektów jak Landscape Formation One w Wiel am Rhein Zahy Hadid (1999) czy Yokohama International Port Terminal proj. Foregin Office Architects (2002) i wielu innych powstających w konwencji folding i potem.

Brama do Parku Onioshidashi, proj. The Ikehara Lab. of Waseda University 1969-1970.

Brama do Parku Onioshidashi, proj. The Ikehara Lab. of Waseda University 1969-1970.

Brama do Parku Onioshidashi, proj. The Ikehara Lab. of Waseda University 1969-1970, fot. Google.

Brama do Parku Onioshidashi, proj. The Ikehara Lab. of Waseda University 1969-1970, fot. Google.

Brama do Parku Onioshidashi, proj. The Ikehara Lab. of Waseda University 1969-1970, fot. Google.

Źródło: JA vol. 45, 1970.