Weteran Victor Lundy
Victor Lundy jako amerykański żołnierz przekroczył linię Zygfryda we wrześniu 1944. Poznał wtedy wziętego do niewoli oficera niemieckiego, który był architektem. Po wojnie Lundy trafił na Harvard do klasy Waltera Gropiusa – znał go z rozmów z wrogiem.
Lundy twierdził, że jego styl jest śmiały i pozbawiony hipokryzji. Ekspresyjna konstrukcja była widoczna dzięki dużym przeszkleniom. Jest najbardziej znany z kościołów o strzelistych dachach. Ale podobnych zabiegów używał w budynkach świeckich. Trzon pawilonu mebli Galloway’s przechodzący we wspornikowy dach, został wykonany z laminowanej sekwoi i otoczony szkłem.
Na Wystawę Światową w Nowym Jorku (1964) Lundy zaprojektował pawilon, którego zadaszenie unosiło się jak balon. Pięć białych kwiatów zostało rozplanowanych na całym terenie.